Bij uw hond is aangetoond dat er Demodex mijten aanwezig zijn in/op de huid. Hoe komt uw hond hieraan en belangrijker, hoe komt uw hond er weer vanaf ? Kunt u zelf verschijnselen krijgen van deze mijt ? Kunnen andere honden besmet raken door contact met uw hond ?

Allemaal goede vragen waarop helaas op internet ook veel foutieve antwoorden staan vermeld. Wij bieden u hier de juiste diergeneeskundige informatie.

Demodex mijten zijn bij gezonde honden in kleine hoeveelheden aanwezig, vergelijkbaar met de onschadelijke aanwezigheid van bepaalde bacteriën of gisten op het huidoppervlak. Pups krijgen deze mijt in de eerste levensdagen overgedragen van hun moeder. de mijten bevinden zich voornamelijk in de haarzakjes rondom de haatrfolikels (zie afbeelding).

Welke honden ontwikkelen een Demodex infectie ?

Ieder hond bezit dus demodex mijten, maar gelukkig ontwikkelt slechts een klein percentage van de honden een Demodex infectie waarbij de mijten in veel grotere aantallen aanwezig zijn en daardoor een ontstekingsreactie in de huid veroorzaken.

De naam puppyschurft is verwarrend aangezien ook oudere dieren deze aandoening kunnen krijgen. Een Demodex infectie kan optreden bij een verminderde werking van het immuunsysteem/afweerapparaat, oftewel een verminderde weerstand. Dit is het geval bij jonge dieren (Demodex komt het meest frequent voor bij honden tussen de 3-18 maanden), (zeer) oude dieren of ongesteriliseerde dieren als gevolg van hormonale veranderingen en tot slot bij dieren met ziekende het immuunsysteem verzwakken. Daarnaast is van prednison(achtige) medicatie bekend dat deze het immuunsysteem onderdrukt en daarmee het risico op een Demodex infectie vergroot.

Voorkeurslocaties van Demodex mijten zijn vaak de poten en de kop en dan met name rondom de ogen en de bek. Een Demodex infectie kan ook optreden in gebieden waar de huid al was aangetast, bijvoorbeeld als gevolg van een voedsel- of omgevingsallergie. Voorbeelden hiervan zijn Demodex infecties tussen de tenen en bij de oren.

Honden met een Demodex infectie vertonen vaak kale plekken in de vacht, schilfering en rode en/of grijs-zwarte verkleuring van de huid op deze plaatsten. Het begint vaak heel subtiel met zeer kleine veranderingen (slechts enkele millimeters) die niet altijd direct worden opgemerkt.

De vacht-en huidveranderingen kunnen beperkt blijven tot enkele plekken (gelokaliseerde vorm), maar de afwijkingen kunnen zich ook uit gaan breiden over het gehele lijf ! Dit wordt de gegeneraliseerde vorm genoemd, die zeer ernstig kan zijn. In tweede instantie kunnen bacteriële infecties van de door Demodex beschadigde huid optreden, gekenmerkt door (toenamen) roodheid, puistjes, vochtigheid, open wondjes en korsten. een Demodex infectie kan (zeer) pijnlijk zijn. Jeuk wordt voornamelijk gezien als gevolg van bijkomende bacteriële infecties.

Naast verschijnselen van de Demodex infectie en eventuele secundaire huidinfecties kunnen symptomen worden gezien als gevolg van een onderliggend probleem. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld veel drinken en veel passen, veranderingen van de eetlust, sloomheid. verandering van het lichaamsgewicht en kaalheid op de flanken.

Demodex mijten

Voor het doden van de Demodex mijten bestaan verschillende mogelijkheden.

Een lokale vorm van de Demodex infectie kan in enkele weken tot maanden uit zichzelf herstellen, mits de werking van het immuunsysteem van uw hond verbetert. Er kan dan ook worden besloten om geen behandeling in te stellen tegen de mijt. Of het verstandig is om af te wachten tot het immuunsysteem (weer) naar behoren functioneert en de Demodex Infectie is overwonnen, verschilt per dier. Het risico bestaat dat de mijt zich steeds verder over het lichaam uitbreidt, waardoor een succesvolle behandeling lastiger wordt.

De belangrijkste therapie die geregistreerd is voor het gebruik tegen Demodex bij de hond, is een wassing met een oplossing van de anti-parasitaire stof amitraz. Hierbij moet uw hond regelmatig met deze oplossing worden gewassen (gehele lichaam of alleen enkele aangedane plaatsen), waarna de huid aan de lucht moet drogen. Op honden met een zeer korte vacht na moeten honden voorafgaande aan de wasbeurt worden geschoren. Sloomheid, braken en een rode huid kunnen optreden als bijwerkingen. Wij zullen u aangeven op welke manier, hoe vaak en met welke tussenpozen uw hond moet worden gewassen en op welke bijwerkingen u allert moet zijn.

Voor lastige locaties zoals rondom de ogen en de oren is het gebruik van amitraz echter te risicovol;. Daarnaast kunnen bepaalde bijwerkingen ervoor zorgen dat het wassen met de vloeistof voor uw hond geen geschikte behandeling is. In deze gevallen zal gekozen worden voor het dagelijks toedienen van een vloeistof met het anti-parasitaire middel ivermectine gedurende minimaal 4-6 weken. deze behandeling is niet geregistreerd voor het gebruik bij honden, maar er is -ook bij specialisten in de dermatologie- veel ervaring met het gebruik hiervan.

Bij Collie-achtigen kan ivermectine schadelijke gevolgen hebben, aangezien sommige collie-achtigen een genetische afwijking hebben, die maakt dat de gevoeligheid voor bepaalde geneesmiddelen sterk toeneemt. Een genetische test kan uitwijzen of er bij dit soort hondenrassen sprake is van een dergelijke afwijking.

Soms worden pipetten met het antiparasitaire middel moxidectine of selamectine voor frequente toediening in de nek voorgeschreven. Dit is uiteraard heel gemakkelijk voor u als eigenaar, maar de effectiviteit ervan is vele malen lager dan boven beschreven therapieën en het wordt dan ook voornamelijk gebruikt bij zeer milde lokale gevallen van Demodex infectie.